The Music in Music Therapy

Η μουσικοθεραπεία είναι απλούστατα απαραίτητη

Για να το θέσω απλά: αυτό το βιβλίο είναι πολύπλοκο. Πράγματι, φαντάζεται κανείς ότι θα αποτελούσε πρόκληση για τους ειδικούς της μουσικής. Πέρα από την πολυπλοκότητα: αυτό το πρωτοποριακό βιβλίο είναι πραγματικά απαραίτητο.

Η μουσική ως μορφή θεραπείας είναι κάτι που οι περισσότεροι από εμάς έχουμε βιώσει σε διάφορα επίπεδα κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Η μουσική, για παράδειγμα, θεωρείται ως μέσο διαφυγής - όταν χανόμαστε ή μας συνεπαίρνει η μουσική, αποκτούμε μια αίσθηση του εαυτού μας μέσω της μουσικής που προέρχεται από το εξωτερικό μας και την οποία νιώθουμε και εσωτερικά. Εν ολίγοις, αυτός ο τόπος ή η αίσθηση, σύμφωνα με τους μουσικοθεραπευτές, είναι το "βιογράφημα" (όπου η εμπειρία γίνεται αισθητή και αρχίζει η σκέψη), και επιπλέον η "μορφοδοτική" ανταλλαγή μεταξύ θεραπευτή και ασθενούς που συμβαίνει μέσω της ακρόασης μουσικής ή μέσω του μουσικού αυτοσχεδιασμού έχει "ψυχοδυναμική" φύση.

Εδώ είναι που τα πράγματα αρχίζουν να περιπλέκονται λίγο. Στη μουσική ψυχοθεραπευτική πρακτική, αυτός ο τόπος προσδιορίζεται από ένα είδος "ρυθμικού παλμού", και αυτός ο παλμός περιγράφεται ως μια πρωτο-δομή που έχει μια σχεσιακή μήτρα με μια ευέλικτη και κυμαινόμενη οργανική κίνηση (ανάλογη με έναν καρδιακό παλμό), η οποία δημιουργεί έναν προσδοκώμενο χώρο για κάτι - για κάτι που δεν υπάρχει ακόμη. Και είναι εδώ, όπου αυτός ο παλμός προσκαλεί τον ψυχωτικό ή αυτιστικό ασθενή να συμμετάσχει (ο οποίος δεν έχει εσωτερικό μέτρο, δεν έχει παλμό), επειδή αυτός ο χώρος στον οποίο μπορεί να αναδυθεί η σκέψη είναι επίσης η άκρη και η βάση για τον συμβολισμό- στον οποίο έχει πλέον δοθεί χώρος για να υπάρξει δυνητικά για τον ασθενή. Πολύ απλό.

Αυτό το βιβλίο έχει δεκατέσσερις ποικίλες και συναρπαστικές κλινικές/ερευνητικές προοπτικές από όλη την Ευρώπη για να δώσει σε αυτόν τον τομέα σοβαρό πολύπλευρο βάθος και αποτελεί απαραίτητο εξοπλισμό για όσους ενδιαφέρονται για αυτόν τον τομέα.