Αυτοπεποίθηση για την ενίσχυση της απόδοσης

Το 2008 πήγα στην πρώτη μου επίδειξη αγλότητας σκύλων.

Εντυπωσιάστηκα αμέσως από την αφοσίωση και τον ενθουσιασμό των συμμετεχόντων, οι οποίοι για έναν θεατή όλοι έδειχναν να συμπεριφέρονται με τον ίδιο περίπου τρόπο, οπότε ήμουν περίεργος να μάθω γιατί κάποιοι έπαιρναν σταθερά τις καλύτερες θέσεις.

Συζητώντας με τους ανθρώπους γύρω από τους δακτυλίους έγινε φανερό ότι οι κορυφαίοι χειριστές είχαν μια έμφυτη πεποίθηση ότι τόσο οι ίδιοι όσο και τα σκυλιά τους θα απέδιδαν τα υψηλότερα δυνατά πρότυπα. Οι υπόλοιποι είχαν αμφιβολίες: "Δεν φταίει ο σκύλος, φταίω εγώ". "Είναι βέβαιο ότι θα τα κάνω θάλασσα".

Έγραψα ένα άρθρο για το Agilitynet.co.uk προσφέροντας δωρεάν 15λεπτες συνεδρίες NLP σε διάφορες εκθέσεις και διεξήγαγα 50+ από αυτές (καθώς και κέρδισα μερικούς τηλεφωνικούς πελάτες).

Η ανταπόκριση ήταν εξαιρετικά θετική...

"Όταν περπατούσα σε κάθε πορεία μετέτρεπα κάθε αρνητική σκέψη σε κάτι θετικό και όταν όλοι οι άλλοι γκρίνιαζαν λόγω του καιρού, του κριτή και του γεγονότος ότι ήταν απλά δυστυχισμένοι, εγώ μπήκα στη φούσκα μου και τα φιλτράρισα όλα αυτά. Όταν μπήκα στην ουρά με τον σκύλο μου, του είπα ότι θα κερδίζαμε, παρόλο που μερικά από τα σκυλιά στην ουρά ήταν από αυτά που κανονικά θα έβλεπα και θα έλεγα "Ωραία, δεν έχουμε καμία ελπίδα τώρα". Κατάφερα ακόμα να είμαι ενθαρρυντικός στους φίλους μου, αλλά κράτησα λίγο από αυτό για μένα... θα ήσουν περήφανος για μένα!".

"Το NLP εξακολουθεί να δουλεύει... είχα ένα τρίτο και ένα υπέροχο τρόπαιο με το κοριτσάκι μου (το δαγκωτό), το οποίο αυτή τη φορά αποφάσισε να πάει γι' αυτό και όχι για το πόδι μου"".

Κάθε πελάτης ανέφερε στη συνέχεια μεγαλύτερη επιτυχία στο άθλημά του και είμαι ευχαριστημένος για μια δουλειά που έγινε καλά.