Coming Home: μέσω του Εσωτερικού Ταξιδιού

Περπατούσα με μια αίσθηση χαράς που δεν μπορούσα να καταλάβω εκείνη τη φθινοπωρινή μέρα. Ήταν απόκοσμη και είχα καιρό να νιώσω αυτό το ηλιόλουστο συναίσθημα. Υπήρχε μια παρουσία μέσα μου και γύρω μου που δεν γνώριζε το αδύνατο. Αργότερα, έφτασε η στιγμή που άλλαξε τη ζωή μου όπως την ήξερα: ένας αφόρητος πόνος στο κεφάλι μου. Συνηθισμένη στις τακτικές ημικρανίες, ήξερα ότι αυτό ήταν διαφορετικό. Σε μια στιγμή, με μελαγχολία και ιδρώτα, από το πουθενά είπα δυνατά στον "καθρέφτη" στα μάτια μου: "Θα επιβιώσω από αυτό". Σαν να είχε ήδη αποφασιστεί αυτό, η ψυχή αναδύθηκε και κάτι μεγαλύτερο από μένα ανέλαβε την εξουσία. Πιάνοντας το τηλέφωνο χωρίς καν να θυμάμαι τον αριθμό, με τόσο πόνο που απλά δεν μπορούσα...

NLP