Από τη σιωπή στη δύναμη: Shiny's Journey of Transformation

Η πρόκληση

Όταν πρωτογνώρισα τη Shiny, ήταν το είδος της μαθήτριας που εύκολα θα μπορούσες να παραβλέψεις, όχι επειδή δεν είχε δυνατότητες, αλλά επειδή έκανε κάθε δυνατή προσπάθεια να παραμείνει αόρατη. Ήσυχη, αποτραβηγμένη και εμφανώς ανήσυχη, καθόταν στη γωνία της τάξης σαν να προσπαθούσε να αναδιπλωθεί στη σκιά. Η γλώσσα του σώματός της μιλούσε πιο δυνατά από τις λέξεις: Μην με προσέξετε.

Το αποτέλεσμα

Το άγχος του Shiny ήταν κάτι περισσότερο από απλή νευρικότητα- ήταν ακινητοποιητικό. Ακόμα και η πιο απλή διαδραστική δραστηριότητα, ζητώντας από τους μαθητές να μοιραστούν τι τους κάνει ευτυχισμένους, της προκάλεσε ορατή αγωνία. Προσπάθησε να κρυφτεί από τα βλέμματα, φοβούμενη μήπως της ζητηθεί να μιλήσει. Όταν την πλησίαζαν απαλά, βρισκόταν στα πρόθυρα πανικού. Η αυτοέκφρασή της περιορίστηκε σε μια μόνο, ψιθυριστή λέξη: "Φύση." Αν και η απάντησή της ήταν ήπια, είχε σημασία ,ένα μικρό παράθυρο στην εσωτερική της γαλήνη. Ωστόσο, ακόμη και αφού μίλησε γενναία μπροστά στην τάξη με την υποστήριξή μου, ο οργανισμός της υπερφορτώθηκε, οδηγώντας σε κρίση πανικού. Ο φόβος της ορατότητας την είχε κρατήσει σε ένα καλά φυλασσόμενο κέλυφος για τόσο καιρό, που ακόμα και ένα μικρό βήμα έξω από αυτό ήταν τόσο θαρραλέο όσο και δαπανηρό.

Λύση

Το Empowering Shiny ξεκίνησε με τη δημιουργία ενός χώρου συναισθηματικής ασφάλειας και εμπιστοσύνης. Απέφυγα να την θέσω σε δύσκολη θέση και, αντίθετα, την προσέγγισα απαλά, καλώντας την να μοιραστεί μαζί μου μόνο μία λέξη. Αυτή η διακριτική αναδιαμόρφωση μείωσε την πίεση της απόδοσης και έκανε το έργο να μοιάζει εφικτό. Όταν ψιθύρισε "Φύση", επικύρωσα την απάντησή της και επέκτεινα προσεκτικά την αλληλεπίδραση, ρωτώντας τι της άρεσε σε αυτήν. Η απάντησή της, "Βρίσκω γαλήνη", ήταν μια πύλη σύνδεσης.

Για να υποστηρίξω περαιτέρω την ανάπτυξή της, την κάλεσα μπροστά στην τάξη με τη διαβεβαίωση: "Θα είμαι εκεί μαζί σου." Η φυσική και συναισθηματική μου παρουσία τη βοήθησε να νιώσει ότι την κρατούσαν καθώς στεκόταν μπροστά στους συμμαθητές της. Χρησιμοποίησα την περιέργεια της τάξης ως γέφυρα και η Shiny επανέλαβε με θάρρος την απάντησή της. Το ρίγος της άρχισε να υποχωρεί και το χειροκρότημα της τάξης έγινε μια ισχυρή άγκυρα ενθάρρυνσης.

Στη συνέχεια, έμεινα στο πλευρό της κατά τη διάρκεια της συναισθηματικής απελευθέρωσης, επαναπροσδιορίζοντας την εμπειρία ως πράξη θάρρους και όχι φόβου. Αυτή η στιγμή συμπόνιας σηματοδότησε την αρχή της μεταμόρφωσής της.

Με συνεχή υποστήριξη και θετική ενίσχυση με την πάροδο του χρόνου, η Shiny πέρασε από τη σιωπή στη δύναμη - τελικά ηγήθηκε της τελικής της παρουσίασης με αυτοπεποίθηση και χάρη.

Αποτέλεσμα

" Σας ευχαριστώ πάρα πολύ mam....Δεν μπορώ να σας είμαι πιο ευγνώμων η εμπειρία με έκανε να κλαίω από ευτυχία... ευχαριστώ για όλα"