Να εμπιστεύεσαι αρκετά για να κάνεις ένα άλμα πίστης

Αυτό δεν κάνουν οι άνθρωποι Καθημερινά, εβδομαδιαία, μηνιαία Να κάνουν ένα άλμα πίστης, εννοώ. Όσο μεγάλο ή μικρό άλμα κι αν κάνουμε, νομίζω ότι όλοι έχουμε το κουράγιο να το κάνουμε... με ή χωρίς δίχτυ ασφαλείας!

Αυτό μου έρχεται στο μυαλό αυτή την εβδομάδα, επειδή μερικές φορές πιάνω τον εαυτό μου να αμφισβητεί τις αποφάσεις μου... και στη συνέχεια να αμφιβάλλω για τον εαυτό μου! Πήρα πράγματι τη "σωστή" απόφαση για την ανάληψη του συνεδρίου NLP ή για την επιλογή να ξαναγίνει το Rapport έντυπο περιοδικό Ζύγισα πραγματικά όλες τις επιλογές σωστά Υπήρχε κάτι που μου διέφυγε Θα έπρεπε να κάνω τα πράγματα διαφορετικά

Έτσι, η αμφιβολία τρυπώνει μέσα μου...

Και τότε θυμίζω στον εαυτό μου τους λόγους για τους οποίους πήρα την απόφαση εξ αρχής... και το πιο σημαντικό, όλες τις άλλες καλές αποφάσεις που έχω πάρει στο παρελθόν, ειδικά εκείνες που πήρα με παρόμοιο τρόπο - με το να φαίνεται ότι κάνω ένα βήμα από τον γκρεμό και απλά να ΠΙΣΤΕΥΩ ότι κάνω το σωστό.

Μπορώ να αναλύω και να μελετώ αριθμούς, να ζυγίζω τα "υπέρ και τα κατά", να αξιολογώ λογαριασμούς και να αξιολογώ εκθέσεις. Και μερικές φορές, παρ' όλη τη συλλογιστική που βασίζεται στο μυαλό, υπάρχει ένα διαισθητικό, καρδιακό και ενστικτώδες συναίσθημα που με οδηγεί να πάρω μια απόφαση. Και τότε είναι που πρέπει να εμπιστευτώ τον εαυτό μου περισσότερο... και να συνεχίσω να εμπιστεύομαι ότι ό,τι και να συμβεί, στο τέλος θα έρθει το σωστό.

Ναι, κάνω λάθη... Και εμπιστεύομαι ότι εφόσον κάνω άλματα με επίγνωση, τότε ίσως είναι ακριβώς αυτό που πρέπει να γίνει για να ανέβω στο επόμενο επίπεδο... για μένα τουλάχιστον φαίνεται να δουλεύει!