Μια απλή επανασύνδεση σχέσεων

Η πρόκληση

Ένα παντρεμένο ζευγάρι που διατηρούσε μια επιτυχημένη επιχείρηση μαζί, βρισκόταν όλο και πιο αγχωμένο στο σπίτι και μάλωνε όλο και πιο συχνά. Είχαν αρχίσει να διαφωνούν σχετικά με τις επιχειρηματικές αποφάσεις σε βαθμό που γίνονταν αδιάλλακτοι και ασυμβίβαστοι.

Οι αντικρουόμενες θέσεις τους είχαν, με τη σειρά τους, αντίκτυπο στο προσωπικό που απασχολούσαν, με τα επίπεδα ασθένειας να αυξάνονται.

Η Ann είχε ξεκινήσει την επιχείρηση πριν γνωριστούν και είχε μια πολύ πρακτική προσέγγιση. Ο Μπεν προερχόταν από ένα εταιρικό υπόβαθρο ανθρώπινου δυναμικού και είχε φέρει μια πιο επαγγελματική, χαλαρή, συνολική προσέγγιση στην καθημερινή εργασία.

Το αποτέλεσμα

Η Ann μίλησε για την επιχείρηση ως "το μωρό μου" και ήταν αναστατωμένη που θα την έχανε. Ένιωθε ότι έχανε τον έλεγχο της επιχείρησης. Από την άλλη πλευρά, αναγνώρισε ότι για να προοδεύσει η επιχείρηση, έπρεπε να την αφήσει να μεγαλώσει. Ήταν επίσης λίγο κουρασμένη και ήθελε να είναι πιο χαλαρή.

Ο Ben μίλησε ορθολογικά (πολλά "ακουστικά ψηφιακά"/προδιαγραφές σκέψης) για το τι χρειαζόταν η επιχείρηση. Η απογοήτευσή του ήταν τα αμφιταλαντευόμενα συναισθήματα της Ann, η οποία τη μια μέρα παραπονιόταν ότι δεν μπορούσε να ξεφύγει από την επιχείρηση και την επόμενη μέρα ένιωθε ότι η επιχείρηση δεν ήταν πια δική της.

Λύση

Η Ann χρησιμοποίησε κιναισθητική/αισθητική γλώσσα. Ο Ben μίλησε με όρους "νομίζω/γνωρίζω...".

Ξεκίνησα μιλώντας σε αυτόν με τη γλώσσα του "σκέφτομαι" (τι νομίζεις ότι συμβαίνει;) και σε εκείνη με τη γλώσσα του "αισθάνομαι" (και πώς αισθάνεσαι γι' αυτό;). Αφού ταίριαξα και τους δύο για λίγο, τους εξήγησα τι βίωνα. Στη συνέχεια τον έβαλα να της πει πώς αισθάνεται και εκείνη να του πει τι σκέφτεται. Τον έβαλα επίσης να αντανακλά τα συναισθήματα που άκουγε να λέει και να κάνει ερωτήσεις σχετικά με το πώς ένιωθε για τις ιδέες.

Αποτέλεσμα

Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι, έχοντας πλέον επίγνωση του διαφορετικού τρόπου επικοινωνίας τους, και οι δύο προσπάθησαν να πάρουν ένα λεπτό πριν απαντήσουν ο ένας στον άλλο. Αυτή η (φαινομενικά απλή) επίγνωση των προθέσεων (αισθητηριακή γλώσσα) τους επέτρεψε στη συνέχεια να έχουν πρόσβαση στους πόρους τους ως ζευγάρι. Από όλα τα πράγματα που συζητήσαμε, αυτό φάνηκε να είναι το κλειδί που ξεκλείδωσε την πόρτα για την επανασύνδεσή τους.

Συμφώνησαν ότι θα άφηναν τη δουλειά στη δουλειά.

Όταν τους είδα δύο εβδομάδες αργότερα, ήταν πιο χαλαροί στο σπίτι και απολάμβαναν και πάλι ο ένας την παρέα του άλλου.