Πώς το NLP με βοήθησε να διαλύσω το φόβο (πριν καν γνωρίσω το NLP)

Δεν ήμουν ένα ανήσυχο παιδί, μάλλον γενναίο και χαρούμενο που αναλάμβανε μια πρόκληση.

Πάντα αγαπούσα τα ζώα και ιδιαίτερα τα σκυλιά. Όταν όμως ήμουν 14 ετών, ένας μεγάλος σκύλος (είδος γερμανικού ποιμενικού) δεν είδε με καλό μάτι την προσπάθειά μου να τον χαϊδέψω με το "γεια σου σκυλάκι", ενώ δεν είχαμε ξανασυναντηθεί... και με δάγκωσε στην κοιλιά. Ευτυχώς, δεν τραυματίστηκα σοβαρά, αλλά σοκαρίστηκα και φοβήθηκα!

Στα χρόνια που ακολούθησαν, παρατήρησα ανησυχία κάθε φορά που ένας μεγάλος σκύλος με πλησίαζε, σε σημείο που διέσχιζα το δρόμο ή οτιδήποτε άλλο χρειαζόταν για να αποφύγω να τον συναντήσω από κοντά.

Στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια των πανεπιστημιακών μου χρόνων, πρέπει να ήμουν περίπου 19 ετών, βρέθηκα μια μέρα να περπατάω σε έναν ήσυχο δρόμο και εντόπισα ένα άτομο με έναν τεράστιο σκύλο δεμένο με λουρί στην άλλη άκρη του δρόμου. Ήταν στη δική μου πλευρά του δρόμου και με κάθε βήμα πλησίαζαν.

Σκέφτηκα για λίγο να διασχίσω το δρόμο για να τους αποφύγω. Αλλά μετά σκέφτηκα - ακούστε, πόσο καιρό μπορεί να συνεχιστεί αυτό Δεν μπορεί κάθε μεγάλος σκύλος να είναι επιθετικός, οπότε αν δεν φταίει ο σκύλος, πρέπει να φταίω εγώ. Και αυτό άνοιξε μια δυνατότητα - αν η πηγή του φόβου είναι με "εμένα" και όχι με τον ίδιο τον σκύλο, τότε μπορώ να κάνω κάτι γι' αυτό!

Αυτή ήταν η πρώτη ισχυρή συνειδητοποίηση που είχα.

Στη συνέχεια αναρωτήθηκα - τι αφορά αυτός ο φόβος, τι συγκεκριμένα φοβάμαι Και εκείνη τη στιγμή, ως απάντηση στο ερώτημά μου, παρατήρησα μια νοητική ταινία στο μυαλό μου που έδειχνε τον σκύλο να πηδάει επιθετικά πάνω μου, και μου προκάλεσε μια ανατριχίλα στη σπονδυλική στήλη.

Αυτή ήταν η δεύτερη ισχυρή συνειδητοποίηση. Είναι η νοητική εικόνα (στην πραγματικότητα, μια νοητική ταινία) που με κάνει να αισθάνομαι φόβο!

Έτσι, αυτό που έκανα τότε, ενστικτωδώς, ήταν να παγώσω την εικόνα, σαν να πατάω παύση σε ένα βίντεο. Στη συνέχεια, σαν να ήταν καθρέφτης, την έκανα να σπάσει σε χίλια κομμάτια. Και καθώς τα κομμάτια έπεφταν στο έδαφος της νοητικής μου εικόνας... ένιωσα το άγχος να εξανεμίζεται και μια αίσθηση ηρεμίας να με κυριεύει. Στη συνέχεια αποφάσισα να βάλω στη θέση της μια διαφορετική ταινία, αυτή που ήθελα να συμβεί... με εμένα και το άτομο με το σκύλο να συναντιόμαστε, ήρεμοι και αδιάφοροι, να περνάμε ο ένας δίπλα από τον άλλο σαν ξένοι και να παίρνουμε χωριστούς δρόμους.

Αυτή η νοητική διαδικασία συνολικά διήρκεσε μόνο δευτερόλεπτα και με ηρέμησε στη στιγμή. Το πιο αστείο πράγμα ήταν ότι, όταν το άτομο με το σκύλο με έφτασε, όλα πήγαν ακριβώς όπως στη νοητική μου ταινία, και ήμουν ήρεμος καθ' όλη τη διάρκεια.

Επανέλαβα αυτή τη διαδικασία μερικές ακόμη φορές με άλλους σκύλους και έκτοτε δεν ένιωσα ποτέ ξανά αυτόν τον φόβο.

Μόνο χρόνια αργότερα, όταν εκπαιδεύτηκα στο NLP, συνειδητοποίησα ότι αυτή ήταν η δική μου εκδοχή ενός μοτίβου SWISH. Τόσο απλό αλλά τόσο αποτελεσματικό, και η βάση όλων αυτών ήταν η συνειδητοποίηση ότι αυτό που αισθάνομαι συμβαίνει μέσα μου, οπότε έχω τη δύναμη να το επηρεάσω.