Ζώντας με τη δυσλεξία

Με τα λόγια της μαμάς: "Ο σύντροφός μου, ο Jim, αξιολογήθηκε και διαγνώστηκε ως δυσλεξικός στο τελευταίο έτος της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Η Jamie, η κόρη μου (9 ετών) δεν διαγνώστηκε ποτέ, παρόλο που τα συμπτώματά της ήταν πανομοιότυπα με αυτά του Jim. Μισούσε το σχολείο. Πίεσα το σχολείο να το αναγνωρίσει, αλλά πάντα έλεγαν ότι δεν μπορούσε να αξιολογηθεί, καθώς δεν ήταν από τα χειρότερα παιδιά του σχολείου και τα χρήματα που διατέθηκαν για αξιολογήσεις ξοδεύονταν στα παιδιά που είχαν τα χειρότερα προβλήματα. Της προσέφεραν επιπλέον διάβασμα από έναν προς έναν. Έτσι, βρήκα βοήθεια εκτός σχολείου, καθώς ένιωθα ότι το επιπλέον διάβασμα θα πρόσθετε μόνο την απογοήτευσή της και δεν θα βοηθούσε στο πρόβλημα. Ήξερα ότι η κόρη μου ήταν πολύ οπτική και είχε εξαιρετική ικανότητα στις εικόνες".

" Έμαθα και στις δύο πώς να οπτικοποιούν τις λέξεις και να κρατούν τις λέξεις ακίνητες. Όσο περισσότερο συμμετείχε ο Jim τόσο πιο ενθουσιώδης γινόταν ο Jamie. Τους δίδαξα επίσης να ελέγχουν όταν διαβάζουν, ποια είναι η πιο άνετη στάση, η οποία είναι σχεδόν πάντα να κρατούν το βιβλίο ψηλά και να μην κοιτάζουν προς τα κάτω τις λέξεις, όπου τόσο συχνά μαζεύουν αρνητικά συναισθήματα. Ο Τζιμ είχε μια ιδιαίτερα εντυπωσιακή αντίδραση. Κοιτούσε ένα βιβλίο με εικόνες στη μία σελίδα και λέξεις στην απέναντι σελίδα. Απλώς δεν μπορούσε να κρατήσει τα μάτια του στις λέξεις όταν κοιτούσε προς τα κάτω. Τα μάτια του περνούσαν αυτόματα στη σελίδα με τις εικόνες. Όταν όμως κράτησε το βιβλίο ψηλά, ανέφερε "υπάρχουν λέξεις στο χαρτί" και άρχισε να διαβάζει. Χρειάστηκε να τα δω μόνο μία φορά και έλαβα τις ακόλουθες ενημερώσεις για την πρόοδο." Olive Hickmott

"Όταν έστειλα τον σύντροφό μου και την κόρη μου να δουν την Olive για μια συνεδρία 1 προς 1, περίμενα ότι θα επέστρεφαν στο σπίτι με κάποιες νέες δεξιότητες που θα τους βοηθούσαν να βελτιώσουν την ανάγνωση και την ορθογραφία τους. Δεν ήμουν προετοιμασμένος να εκπλαγώ εντελώς από τα αποτελέσματα.

Ο σύντροφός μου, τον οποίο γνωρίζω εδώ και δώδεκα χρόνια, δεν έχει διαβάσει ποτέ ένα βιβλίο ή δεν έχει βοηθήσει πρόθυμα τα παιδιά μας με την εργασία στο σπίτι, καθώς θα το έβρισκε πολύ απογοητευτικό. Μετά από αυτό το ραντεβού έχει καθίσει στο τραπέζι και γράφει, ορθογραφεί και διαβάζει μαζί με τα παιδιά μας, κάτι που πριν απλώς απέφευγε. Διδάσκει επίσης στον εξάχρονο γιο μας (που είχε αρχίσει να δείχνει σημάδια δυσλεξίας) τις δεξιότητες που έμαθε από την Olive. Πραγματικά έχω εκπλαγεί με το πώς έχει αυξηθεί η αυτοπεποίθησή του και έχει κίνητρα, ενθαρρύνει και διδάσκει στα παιδιά μας όλες τις νέες του δεξιότητες.

Η κόρη μου, η οποία διαμαρτυρόταν μόλις αρχίζαμε να κάνουμε ορθογραφία ή ανάγνωση, είναι τώρα ενθουσιασμένη και μπορεί να ξεφυλλίσει την εκμάθηση νέων λέξεων. Τις συλλαβίζει ακόμη και ανάποδα!

Αυτό όχι μόνο έχει κάνει τη διαφορά και στα δύο ατομικά, αλλά έχει βελτιώσει και την οικογενειακή μας ζωή.

Τα επίπεδα άγχους στο σπίτι έχουν μειωθεί, η αυτοπεποίθηση έχει αυξηθεί, υπάρχει περισσότερη συνεργασία και μερικοί πολύ χαρούμενοι άνθρωποι. ( Έχουν περάσει μόλις τέσσερις ημέρες από τη συνεδρία τους)

Αν ο σύντροφός μου είχε διδαχθεί αυτές τις πληροφορίες στο σχολείο, ολόκληρη η σχολική του ζωή θα μπορούσε να ήταν διαφορετική. Θα είχε φύγει από το σχολείο με καλούς βαθμούς και μια αίσθηση επιτυχίας, αντί να είναι ένα "προβληματικό παιδί" και να φεύγει από το σχολείο νιώθοντας ότι είχε αποτύχει.

Η κόρη μου ήταν τυχερή που έμαθε αυτές τις πληροφορίες στην ηλικία των 9 ετών, καθώς τώρα θα έχει την ευκαιρία να πετύχει στο σχολείο.

Η διδασκαλία αυτού του μαθήματος στα σχολεία θα είχε τεράστιο θετικό αντίκτυπο, αν τα παιδιά μπορούν να διαβάζουν και να γράφουν είναι πιο ευτυχισμένα, με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και κίνητρα, επομένως η δουλειά των δασκάλων θα ήταν ευκολότερη, οι βαθμοί θα ανέβαιναν. Θα γινόταν εξοικονόμηση χρημάτων καθώς δεν θα χρειαζόταν επιπλέον προσωπικό. Θα ήθελα πολύ να δω τα σχολεία να επωφελούνται όσο και η οικογένειά μας".

Μετά από 4 εβδομάδες

"Διαπίστωσα ότι η Jamie εξασκείται μόνη της όταν προκύπτει μια νέα λέξη ή με τον Jim. Νομίζω ότι μπορεί να γίνομαι λίγο υπερβολικά ενθουσιώδης και το βαριέται αυτό!!! Όταν δούλευα με την Jamie ένιωθα ότι κάθε μέρα ξεκινούσαμε από το μηδέν, τώρα νιώθω ότι κάνει πρόοδο κάθε μέρα. Η ανάγνωσή της έχει γίνει πιο ρέουσα, καθώς δεν σταματάει σε κάθε λέξη. Το βρίσκει ευκολότερο και γρηγορότερο να ακούει τις λέξεις.

Ο Jim είπε ότι αισθάνεται πολύ πιο χαλαρός τώρα γύρω από τον γραμματισμό, καθώς αισθάνεται ότι έχει ένα εργαλείο που μπορεί να χρησιμοποιήσει ανά πάσα στιγμή και οπουδήποτε. Διαβάζει επίσης περισσότερο με τα παιδιά και δεν με ρωτάει ξανά και ξανά πώς γράφεται η ίδια λέξη. Υπενθυμίζει επίσης στα παιδιά να κοιτάζουν ψηλά και εξασκείται με τον Jamie.

Η 6χρονη κόρη μου χρησιμοποιεί πολύ καλά τον πίνακα για να μάθει την ορθογραφία και είναι τόσο ευχαριστημένη με τον εαυτό της όταν μπορεί να συλλαβίσει τις λέξεις ανάποδα!

Έχω μάθει ότι πρέπει να είμαι πολύ πιο υπομονετική μαζί τους και ότι τα πράγματα πάνε καλύτερα όταν δουλεύουν με τον δικό τους ρυθμό.

Είπα στο σχολείο ότι ο Τζέιμι και ο Τζιμ είδαν την Όλιβ, έδωσα επίσης στο σχολείο τα στοιχεία του βιβλίου και της ιστοσελίδας. Η προσωπική μου αίσθηση ήταν ότι δεν έδειχναν να ενδιαφέρονται ή μπορεί να είναι πολύ απασχολημένοι με τη γραφειοκρατία!".

Μετά από 3 μήνες

Η πρόοδος της Jamie ήταν αργή, αλλά διαπίστωσα ότι όταν έκανα πίσω και επικεντρώθηκα στη Laurie (την 6χρονη κόρη μου), η Jamie είδε την πρόοδο που έκανε η Laurie και τώρα είναι πολύ πιο πρόθυμη να καταβάλει προσπάθεια.

Η Laurie μπορεί τώρα να μάθει 7 ορθογραφίες σε ένα βράδυ και τις θυμάται. Τις τελευταίες 7 εβδομάδες παίρνει πλήρη βαθμό σε κάθε τεστ ορθογραφίας στο σχολείο. Παλαιότερα μάθαινε μόνο 1 ανά βράδυ και δεν τις θυμόταν όλες για το τεστ. Η ανάγνωσή της κυλάει πολύ καλύτερα τώρα.

Η Jamie ανέβηκε ένα επίπεδο ανάγνωσης και της είπαν ότι πιθανόν να ανέβει άλλο ένα επίπεδο σύντομα.
Ο Jim εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τις τεχνικές και η αυτοπεποίθησή του συνεχίζει να αυξάνεται.

Μετά από 10 μήνες

"Η ζωή είναι καλή στο νοικοκυριό μας, η Jamie εργάζεται προς το παρόν για τις εξετάσεις SATS. Διαβάζει κάθε μέρα (χωρίς να της γκρινιάζω!). Ζήτησε επίσης βιβλία για τα Χριστούγεννα !!!!

Δεν υπάρχει πια μάχη μαζί της για την εργασία στο σπίτι, έχει πολύ μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση με την εργασία της στην ανάγνωση (αν και δεν είναι το αγαπημένο της μάθημα !)

Ο Jim είπε ότι του αρέσει ο πίνακας, καθώς ξέρει τώρα ότι αν θέλει να μάθει μια λέξη την λέει στο τηλέφωνό του, το τηλέφωνο την συλλαβίζει γι' αυτόν και την βάζει στον πίνακα.

Υποθέτω ότι πραγματικά η ζωή είναι πολύ πιο εύκολη, για όλους μας!

Φαίνεται εκπληκτικό τώρα ότι σε ένα ραντεβού επιτεύχθηκαν τόσα πολλά - απλά τους έβαλε στο δρόμο για μάθηση που δεν είχαν ποτέ συνειδητοποιήσει ότι θα μπορούσε να είναι τόσο πολύτιμη. Έπρεπε να κάνουν την εξάσκηση, αλλά όπως μπορείτε να δείτε η διαφορά ήταν εξαιρετική".